Cemaat, Sivil Toplum, Risale-i Nur, Said Nursi 

Master Thesis - Yüksek Lisans Tezi 

Sivil toplum ancak moderniteyle birlikte ortaya çıkan ve gelisen bir olgudur.
Modernite projelerinin 1960’lardan sonra dört bir yandan elestirilmeye baslanması sonucu,
sivil toplum kavramı araçsallasarak “sivil toplumculuk”a dönüsmüstür. Modernligin siyasal
yapılanması olan ulus-devletin egemenlik alanları ve merkezi gücü sorgulanmaya
baslanmıstır. Kültürel kimlik politikaları adı altında demokrasi ile birlikte ele alınan bu
gelismeler sivil toplumculuk yapılarak giderilmeye çalısıldı. Siyasal erkin karar almada
halkın istedigi degil, küresel sermayenin istedigi kararları almaya baslaması sonunda halkın
siyasilere olan güveni sarsıldı. Toplumdaki bu bosluk mikro siyasetin yeni örgütlenmesi
olan sivil toplum örgütleri ile dolduruldu.
Bireylerin yeni dönemde siyaseti, sivil toplum örgütleri içinde yapma fırsatı ortaya
çıkmıstı. Demokrasiyi gerçek anlamda gerçeklestirmek amacında olan bu örgütler, kimlik
temelli politikalar çerçevesinde isleyislerini sürdürmeye basladılar. Kimlik politikalarına
kayan bu tür sivil yapılanmalar toplumun parçalanmasına yol açabilecek nitelikte bir
isleyise kaymaktadır. 1980’lerden sonra dünyada yasanan neoliberal dönüsümler
Türkiye’yi ciddi anlamda etkilemis ve kültürel kimlikler asırı derecede ön plana çıkmıstır.
Bunun sonucu olarak da ön plana çıkan toplumsal yapılanmalar, farklılıkların
mesrulastırılması ile siyaset yapmalarından dolayı, toplumda mikro milliyetçi akımların
yeniden ortaya çıkmasına neden olmaya basladı. Bu gelismeler sonunda sivil toplum, ulus
devletlerin egemenliklerinin sorgulanmasını ve bu devletlerin egemenliklerinin
zayıflamasına yol açmıstır. Demokrasi adına ortaya çıkan bu degisim, ulus temelli
birliktelikleri sarsmaya baslamıstır. Sivil toplum da demokrasinin toplumsal alanda halkın
yönetime katılması olarak algılanmaya baslamıstır. Bu dönüsümün sonucu sivil toplum
gerçek islevinden uzaklasarak bir “mıs” gibi olma durumuna yol açmıstır.